Συνομιλία με την Σοφία Ηλιάνα Γεωργιάδη

Η Ιωάννα Ανουσάκη ήταν από τα κορίτσια που είχα ξεχωρίσει από τα μαθητικά μας χρόνια. Χαμογελαστή και αισιόδοξη ζούσε για να χορεύει. Είχαμε συνεργαστεί κάποιες φορές στα talent shows του σχολείου μας και πάντα ξεχώριζε.

Πήγε στην Νέα Υόρκη, χόρεψε στο Manhattan Movement and Arts Center, χορογράφησε για το Eurovision Gala Night του Λουξεμβούργου για δύο συνεχόμενες χρονιές, συμμετείχε σε clips γνωστών τραγουδιστών, στην ταινία «Αngelo» παραγωγής Markus Schleinzer και πολλά άλλα. Είναι ένα άτομο που έχει παλέψει για να πετύχει και δεν της χαρίστηκε τίποτε.

Με χαρά μίλησα μαζί της και σας παρουσιάζω την συνομιλία μας.

-Ιωάννα, μίλησέ μας για το ξεκίνημά σου στον χορό;

-Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, με θυμάμαι σε μία σχολή χορού να χορεύω. Ξεκίνησα χορό στα 4 μου, όταν η μητέρα μου με έγραψε σε ερασιτεχνική σχολή. Ξεκίνησα με ρωσικό μπαλέτο και στη συνέχεια με Αγγλικό σύστημα. Κάθε χρόνο ερχόντουσαν εξετάστριες από την Αγγλία ώστε να μας δώσουν διακρίσεις και διπλώματα χορού.

Γύρω στα 15 μου συνειδητοποίησα ότι θέλω να ασχοληθώ με το χορό επαγγελματικά. Είχα μεγάλη υποστήριξη από την ερασιτεχνική μου σχολή καθώς και από την οικογένεια μου και κυρίως την μητέρα μου. Στη συνέχεια λοιπόν,  πέρασα τις εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού και αποφοίτησα μετά από 3 χρόνια επαγγελματικών σπουδών πάνω στο χορό από την Επαγγελματική Σχολή χορού της Νίκης Κονταξάκης.

Αυτά τα 3 χρόνια ήταν από τα πιο δύσκολα της ζωής μου αφού σπούδαζα παράλληλα και στη Πάντειο Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες και δούλευα part time ώστε να καλύψω τα έξοδα των σπουδών χορού.

Ολοκλήρωσα τις σπουδές χορού στην Νέα Υόρκη όπου και με επέλεξαν στο Professional Semester of Broadway Dance Center. Είχα την τιμή να είμαι ανάμεσα σε πολύ ταλαντούχους χορευτές καθώς και η μόνη από την Ευρώπη.

Χόρεψα και χορογράφησα για το Eurovision Gala Night του Λουξεμβούργου για δύο συνεχόμενες χρονιές.

-Πώς ήταν η πορεία σου μετά τις σπουδές?

-Αφού τελείωσα τις σπουδές στην Νέα Υόρκη και χόρεψα στο Manhattan Movement and Arts Center, γύρισα πίσω στο Λουξεμβούργο όπου και ακολούθησαν πολλές δημιουργικές στιγμές. Χόρεψα και χορογράφησα για το Eurovision Gala Night του Λουξεμβούργου για δύο συνεχόμενες χρονιές.

Χόρεψα σε διάφορες παραστάσεις χορού. Συμμετείχα σε βίντεο κλιπ, εκ των οποίων και στο τραγούδι «Φωτιά» της Τάμτα.

Επίσης είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε μια ταινία Αυστριακής και Λουξεμβουργιανής παραγωγής με τον ρόλο της χορεύτριας.

Η ταινία λέγεται «Αngelo» παραγωγής Markus Schleinzer και είναι προτεινόμενη για πολλά βραβεία.

-Παρά το νεαρό της ηλικίας σου, πιστεύεις στον εθελοντισμό και στις φιλανθρωπικές δράσεις. Ποιος ο ρόλος της φιλανθρωπίας στη ζωή σου.

-Οι δράσεις αυτές είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι στην ζωή μου. Μία πολύ συγκινητική στιγμή για μένα ήταν και όταν χόρεψα ως «Ραπουνζέλ» για τον οργανισμό καρκινοπαθών παιδιών «Make a Wish»  καθώς επίσης και για τον οργανισμό «APEMH» για άτομα με αναπηρία και κινητικές δυσκολίες. Η χαρά στα μάτια αυτών των παιδιών μου δίνει κάθε μέρα δύναμη να ακολουθώ ακόμη το όνειρο μου.

-Τι είναι ο χορός για σένα;

-Χορός για μένα είναι έκφραση, εξωτερίκευση τον συναισθημάτων, μετάφραση των αισθήσεων μέσω της κίνησης, δημιουργία, χάρη, πειθαρχία, κομψότητα, και πολλά πολλά άλλα.

-Πόσο σε ώθησε το σχολείο στην επιλογή σου αυτή;

-Το σχολείο μου έδωσε την δυνατότητα να εκφράσω αυτή την αγάπη για τον χορό και να δημιουργήσω μέσω των διαφόρων Talent Shows που διοργανώνονται.

-Ξεχωριστές στιγμές από τα σχολικά χρόνια στο Pierce;

Υπήρχαν πολλές όμορφες στιγμές στο Pierce όπως οι εκδρομές, οι συναυλίες, το Open House, τα Talent Show. Το Pierce μου έδωσε πολλές εμπειρίες αλλά κυρίως πραγματικές φιλίες που θα κρατήσουν για πάντα.

-Παρότι πέτυχες σε ελληνικό πανεπιστήμιο, αποφάσισες να πας στην Νέα Υόρκη για να ακολουθήσεις το όνειρό σου. Μίλησέ μας γι αυτό.

-Σπούδασα στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο και παράλληλα στην Επαγγελματική σχολή χορού. Ήμουν πεπεισμένη ότι θα τα καταφέρω και τα δύο, όπως και έγινε. Η Δύναμη της Αγάπης μου για τον χορό. Η Αμερική ακολούθησε στην συνέχεια.

-Τι εφόδια σου έδωσε η Νέα Υόρκη;

-Είχα την τιμή να είμαι ανάμεσα σε πολύ ταλαντούχους χορευτές καθώς και η μόνη από την Ευρώπη καθώς και να συνεργαστώ με διακεκριμένους Δασκάλους και Χορογράφους εκ των οποίων και από γνωστά Musical του Broadway. Μου έδωσε όλα τα εφόδια να ακολουθήσω το όνειρο μου και να εξελιχθώ σε επαγγελματία χορεύτρια.

-Μίλησέ μας για στιγμές  που καθόρισαν την πορεία σου.

-Μια από τις πιο καθοριστικές στιγμές στην πορεία μου και που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι όταν έδινα εξετάσεις στο μοντέρνο με μια εξετάστρια από το Λονδίνο του συστήματος ISTD για το τελευταίο πτυχίο Advance 2 όπου στο τέλος της εξέτασης παρουσίασα μία χορογραφία της τότε δασκάλας μου.

Αυτό που δεν περίμενα ποτέ είναι ότι η εξετάστρια ξέσπασε σε κλάματα από την συγκίνηση και μου είπε ότι δεν πρέπει να σταματήσω ποτέ τον χορό.

-Με τι ασχολείσαι αυτό τον καιρό;

-Το τελευταίο διάστημα είμαι και ενεργό μέλος μιας ομάδας χορευτών/καλλιτεχνών με το όνομα «LUCODA», όπου έχουμε την τιμή να εκπροσωπήσουμε και να βοηθήσουμε στην ανάπτυξη του χορού το 2022 στο Esch (πόλη του Λουξεμβούργου) όπου επιλέχθηκε ως Πολιτιστικό Κέντρο Ευρώπης.

Με την ομάδα μου θα βοηθήσουμε στην ανάπτυξη του χορού το 2022 στο Esch (πόλη του Λουξεμβούργου) όπου επιλέχθηκε ως Πολιτιστικό Κέντρο Ευρώπης

-Μελλοντικά σχέδια

-Βρίσκομαι και σε μια δημιουργική περίοδο καθώς προετοιμάζω ένα δικό μου έργο που αναφέρεται στη μούσα του χορού Τερψιχόρη. Ένα από τα όνειρα μου που ακόμη δεν έχει πραγματοποιηθεί είναι να μπω σε μία καταξιωμένη ομάδα σύγχρονου χορού.

-Είναι εύκολο για κάποιον σήμερα να εργαστεί και να επιβιώσει ως χορευτής? Τι συμβουλή θα έδινες στους νέους χορευτές?

-Ο χώρος του Χορού και γενικότερα των τεχνών είναι από τους πιο δύσκολους και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι θέσεις εργασίες για τους χορευτές είναι πολύ περιορισμένες. Οι χορευτές δίνουν πολύ περισσότερα από όσα παίρνουν.

Όμως αυτό του δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία αφού και η πιο μικρή ευκαιρία που δίνεται σε κάποιον είναι για τον χορευτή μεγάλη επιτυχία. Εκτιμά το κάθε τι μικρό. Ακόμη και αν είναι πολύ δύσκολος χώρος αν κάποιος αγαπάει πραγματικά αυτό που κάνει θα βρει τον τρόπο να εμπλακεί και να το κάνει δικό του.

Για αυτό η συμβουλή μου στους νέους χορευτές είναι ότι όσο πιο δύσκολο είναι να πετύχουν τόσο πιο πολύ πρέπει να πεισμώνουν και να συνεχίζουν να παλεύουν.

 

Social media:

https://www.facebook.com/anousakijovi/

https://www.instagram.com/jov_ansk/?hl=en